Warm water stroomt naar beneden
Langs mijn nek, mijn armen, door naar mijn benen
Aanrakingen als strelingen in de nacht
Een trilling op mijn lippen terwijl ik wacht
Tot ik je niet meer hoef te visualiseren
En weer met lichaamstaal kan communiceren
Tot die tijd zijn het alternatieven waar mijn huid zich mee voedt
Zoals de kracht van woorden en beelden, bij gebrek aan jouw vlees en bloed
Ze is niet verzadigd
Ze staat in brand en voelt zich eerder beschadigd
Toch wacht ze geduldig tot ze zichzelf weer goed kan voeden
Zodat ze haar bijdrage levert en de wereld kan behoeden
Â
Door Sofia Helbing