Met een klodder zonnebrand op mijn neus neem ik de filosofietekst van deze week voor me: The Liberty of Ancients Compared with that of Moderns by Benjamin Constant (1816). Daar lig ik dan, in het zonnetje op het dak, een beetje te filosoferen over vrijheid en autonomie terwijl mijn ouders beneden achter hun computer zitten te zwoegen. Een klein schuldgevoel komt naar boven maar zodra ik mijn zonnebril opzet, verdwijnt dit weer.
"It follows from what I have just indicated that we can no longer enjoy the liberty of the ancients, which consisted in an active and constant participation in collective power."
Wolken pakken samen en het begint af te koelen. Ik besluit alles in een keer naar beneden te dragen. Mobiel, koptelefoon, zonnebrand, waterfles en Benjamin Constant niet te vergeten. De zonnebril glijd van mijn voorhoofd op mijn neus wanneer ik me bedenk dat ik de deur ook nog dicht moet doen. Precies op dat moment kijk ik recht in de ogen van de buurman.
"Our freedom must consist of peaceful enjoyment and private independence."
Vanaf het dakterras hebben we zicht op zijn gehele bovenverdieping. Het is een riant huis met een enorme hoekbank, keukeneiland en balkon. Hij is begin dertig, schat ik, en woont er alleen. Hij is ook echt altijd alleen. 'We zouden hem een keer moeten uitnodigen.', zei mijn moeder toen hij daar net kwam wonen. Dat is inmiddels jaren geleden en meer contact dan een wederzijds knikje hebben we niet gehad. Hij is nog altijd het onderwerp van gesprek van mij en mijn moeder. 'Wat is toch die obsessie van ons met de buurman?', vroeg ik haar laatst. 'Hij is gewoon zo zielig.', antwoordde ze.
"Individual independence is the first need of the moderns."
Ik knik naar hem en terwijl ik dit doe, valt alles uit mijn handen: eerst Benjamin Constant daarna volgen ook mijn mobiel, koptelefoon, zonnebrand en waterfles de trap af. Z'n mond maakt een 'O' en hij steekt vragend zijn duim op. 'Ja hoor alles goed!', roep ik en terwijl ik het zeg, bedenk ik me dat hij niks hoort. Ik steek ook een duim op en trek stilletjes de deur achter me dicht.