Vallende sterren

Vallende sterren

Gebroken op de grond

Elk voor het oprapen

Maar geen blik gegund

Een pot goud

Verstoft en vergeten

Niemand die echt dacht

Het einde te weten

Een eenzame weerwolf

Schreeuwend op de top van z’n longen

Niemand die hem gelooft

Maar ooit was hij een jongen

Dus kus de kikker

In de maneschijn

Want zelfs de gekste dingen

Bleken dit jaar waar te zijn