top of page
  • Eva Voogt

Vallende sterren


Vallende sterren

Gebroken op de grond

Elk voor het oprapen

Maar geen blik gegund


Een pot goud

Verstoft en vergeten

Niemand die echt dacht

Het einde te weten


Een eenzame weerwolf

Schreeuwend op de top van z’n longen

Niemand die hem gelooft

Maar ooit was hij een jongen


Dus kus de kikker

In de maneschijn

Want zelfs de gekste dingen

Bleken dit jaar waar te zijn

bottom of page