Mijn ouders liggen al in bed te lezen. Ik maak me klaar om hetzelfde te doen.
'Eva!!'
Ineens hoor ik mijn naam. Is dat Fay? Ik sprint naar het balkon.
Daar staan ze: Fay, Lena en Kelvin, alledrie op mijn stoep.
'Jongens!' Uit enthousiasme begin ik te springen.
'Kom!!'
Ik schuif in mijn schoenen en trek een trui aan. Er klinkt gejuich als ik de deur opentrek.
Het liefst knuffel en zoen ik ze allemaal maar ik doe het niet.
'Wat drinken jullie?'
'Hollandia van de Lidl, 3.50 voor een sixpack.', zegt Lena trots.
'En wat zijn jullie aan het doen?', ik sta nog een beetje versteld van het feit dat ze ineens met z'n drieën voor mijn neus staan.
'Aan het rennen!', roept Fay. 'Kom mee!'
Lachend ren ik met ze mee de Kerkstraat uit.
Ik kijk naar hun blozende en stralende koppies, de energie giert door mijn lichaam.
Op de Magere Brug komen we vanzelf tot stilstand.
'Kijk nou.'
Het is kalm en warm. Rechts zien we Carré en het Amstel Hotel, links de Stopera.
Er staan bakken met tulpen op de brug, speciaal voor de toeristen, maar er is in de verste verte geen toerist te bekennen.
'Wanneer is de laatste keer dat je alleen op de Magere Brug stond?'
Ik probeer het in me op te nemen, dit moment.
Van boven maak ik een foto en noem hem vier vrienden op een brug.